Άνοιξη στην έρημη Εύβοια

Ναι, θέλαμε να πάμε στη θάλασσα… Μα ο καιρός ήταν απαγορευτικός για να ρίξω το σκάφος…Η ιδέα λοιπόν ήταν: ανατολική Εύβοια. Με αυτοκίνητο.

Να σας πω του στραβού το δίκιο είχα πεθυμήσει μια γλυκεία ανοιξιάτικη βόλτα με αμάξι. Και να που ανηφορίζουμε τις πλαγιές πάνω από τα Στύρα, στη νότια Εύβοια, μέσα στην ωραία σαββατιάτικη λιακάδα. Λίγο μετά το φετινό Πάσχα.

Περάσαμε τα Κάψαλα και φτάσαμε ψηλά στην κορυφογραμμή, εκεί που η διαδρομή χαρίζει μια τρομαχτική θέα στο πανόραμα του νότιου ευβοϊκού. Διάβαζα το χάρτη και κάπου 15 χλμ. από τα Στύρα στρίψαμε αριστερά. Ο φιδωτός ασφαλτόδρομος μας έφερε στο  χωριό των Στουπαίων.

Θα το δείτε γραμμένο με δύο π: Στουππαίοι λέγεται και γράφεται έτσι από το 1940. Είναι ένας μικρός οικισμός χωρισμένος στα δύο από μια καταπράσινη ρεματιά (ανατολικά το σχολείο και η εκκλησία – δυτικά τα σπίτια). Η εικόνα είναι νόστιμη καθώς τα σπιτάκια είναι πνιγμένα από ανθισμένες πασχαλιές που ταιριάζουν πολύ ωραία με τα κίτρινα ασπαλάθια. Η υπέροχη φύση κουκουλώνει λίγο την ασκήμια των σπιτιών με τα τσιμέντα (η παραδοσιακή αρχιτεκτονική στο μεγαλύτερο μέρος της Εύβοιας είναι έννοια άγνωστη αλίμονο…).

Ο χωματόδρομος μας υποδέχτηκε λίγο έξω από το χωριό. Ομαλός, σχετικά άνετος. Κατηφορικός. Αριστερά μας μικρά οροπέδια με καταπράσινα χωράφια χωρισμένα με ξερολιθιές και λιγοστές ελιές και πουρνάρια έλαμπαν στον ήλιο. Όλα ήταν χαρωπά κι εμείς πολύ ευδιάθετοι. Οι Βαρελαίοι είναι ο τελευταίος οικισμός πριν την θάλασσα. Ελάχιστα έρημα πέτρινα σπίτια, πολλές πασχαλιές, πουρνάρια, αμυγδαλιές και ελιές και μια πηγή με καταπαγωμένο νερό, σκεπασμένη με πλατάνια.

Όταν διακρίναμε την αμμουδιά των Βαρελαίων από ψηλά χάσαμε τη φωνή μας. Είναι από εκείνες τις στιγμές που νομίζεις ότι βλέπεις όραμα. Φτάσαμε κάτω και γελάγαμε από έκπληξη. Μα υπάρχουν ακόμη έρημες παραλίες; Μα υπάρχουν ακόμη τέτοιες έρημες παραλίες; Μάλλον.

Το ψιλό λευκό βότσαλο μας τύφλωνε στο μεσημεριάτικο φως. Τα νερά διάφανα και κρυστάλλινα σαν να μας έλεγαν «Άιντε βιαστείτε, ελάτε να βουτήξετε…». Όλα φώναζαν «καλοκαίρι». Τα βράχια καθαρά και γυαλισμένα από τις χειμωνιάτικες βροχές μύριζαν φύκι και έριχναν δροσερή σκιά στην ψιλή άμμο.

Όλα είναι άνοιξη. Όλα λένε έρχεται το καλοκαίρι.

Όλα εκτός από το νερό…

15 βαθμούς επιφανειακή θερμοκρασία! Ζζζζζντόινγκ!!!! Μούδιασε το κεφάλι μας από το κρύο!

Το βραδάκι στο ferry φορέσαμε και σκούφους.

Προφανώς δεν είχε έρθει το καλοκαίρι…

 

Πού βρίσκομαι;

Οι Βαρελαίοι και η ομώνυμη παραλία τους βρίσκονται στη νοτιοανατολική Εύβοια. Ο συντομότερος τρόπος για να φτάσεις εκεί είναι με ferry (είτε με το πορθμείο Αγίας Μαρίνας – Νέων Στύρων, είτε με το πορθμείο Ραφήνας – Μαρμαρίου) και στη συνέχεια οδικώς. Ο χωματόδρομος είναι μέτριας βατότητας (καλύτερα να έχετε off road όχημα).