Ο βασιλιάς – ψάρι!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολύ όμορφη βασιλοπούλα που ζούσε σε μια σπουδαία πολιτεία χτισμένη πάνω στις ακτές της θάλασσας στην Ήπειρο. Το γαλανό Ιόνιο ακούμπαγε με στοργή στα βράχια της πόλης και στους γλυκούς βαθυπράσινους κόλπους, στους οποίους η βασιλοπούλα συνήθιζε να βολτάρει ενίοτε μονάχη της. Ένα απόγευμα του καλοκαιριού σε μια από τις βόλτες αυτές συνάντησε ένα νεαρό, ωραίο τύπο, ντυμένο στα ασημιά και όπως συμβαίνει συνήθως στις νέες και άβγαλτες βασιλοπούλες έφαγε κατακούτελα την πετριά και τον ερωτεύτηκε παράφορα.

Την ίδια πετριά έφαγε και ο ομορφονιός και έτσι είχαμε ένα πριγκηπικό ειδύλλιο παρά θιν αλός πολύ πολύ μερακλίδικο. Εκείνα τα χρόνια ανάλογα ειδύλλια κατέληγαν σε γάμου κοινωνία – ο νέος ήταν κι αυτός βασιλιάς – όμως εδώ κάπου το πράγμα σκάλωνε διότι ο νέος είπε στο κορίτσι ότι δεν είναι αληθινός άνθρωπος αλλά μεγάλο ψάρι του πελάγου και το Βασίλειο του ήταν στους βυθούς δίπλα στην πόλη της. Είπε δε ότι ίσως συνέβαινε κάτι κακό στην πόλη, αν τελικά την έκαναν την κουτσουκέλα και παντρευόταν.

Η κοπέλα όμως ήταν ερωτευμένη του θανατά και ανάλογα μαγικά και δικαιολογίες για αναβολή του γάμου δεν τα μάσαγε διόλου. Τον έπεισε τον ασημοντυμένο βασιλιά. Έγιναν λοιπόν οι γάμοι τους με μεγάλη λαμπρότητα, ήρθε και όλο το σόι του γαμπρού – το οποίο ναι σωστά καταλάβατε φορούσε ασημένια ρούχα – βάραγαν οι καμπάνες, φυσούσαν ο σάλπιγγες, γινόταν ένα κάποιο γερό νταβαντούρι και πανηγύρι τέλειο.

Μόνο το βράδυ έπεσε ξαφνικά μια μεγάλη βροχή. Βροχή ακατανόητη, πελώρια, τα νερά της οποίας, φούσκωσαν τη θάλασσα τόσο πολύ που πλημμύρισε η παράκτια πολιτεία και πήγε σούμπιτη στον βυθό με όλους τους γαμηλιώτες και τους πανηγυριστές. Ο γαμπρός  – ναι ήταν ένα πελώριο μαγιάτικο της Μεσογείου – και το σόι του από τότε περνούσαν από τις ακτές και τους κάβους κάθε αρχή καλοκαιριού και ζύγωναν για λίγο τα χαράματα στις καλαμιές ενός μεγάλου ποταμού, δίπλα σε κάτι κατακίτρινα νούφαρα τα οποία λένε ότι είναι οι ψυχές των ανθρώπων που δεν κατάφερνα να σμίξουν με τις ψυχές των ψαριών στη βυθισμένη πόλη.

Το μαγιάτικο ήταν και παραμένει ο μοναδικός βασιλιάς στον γαλανό πλανήτη του τόπου εκείνου…