Νομίζω ότι δεν πρέπει να υπάρχει ταξιδιώτης που να έχει έρθει στην Πελοπόννησο χωρίς να σταματήσει στον «Ισθμό» (δηλαδή στη διώρυγα της Κορίνθου). Παλαιότερα, πριν δηλαδή γίνει η νέα Εθνική οδός και οι καινούριες γέφυρες που δόθηκαν στην κυκλοφορία το Δεκέμβριο του 1996, η «στάση στον Ισθμό» ήταν ένα αυστηρό τελετουργικό, ένα «πρέπει» όλων των εποχούμενων. Δεν υπάρχει οικογενειακό άλμπουμ φωτογραφιών από εκείνες τις εποχές χωρίς έστω μια φωτογραφία στον Ισθμό. Η στάση στον Ισθμό κάθε ταξιδιού στην Πελοπόννησο ήταν τόσο αυτονόητη όσο ότι στο αυτοκίνητο θα βάλει βενζίνη κάποιος για να ταξιδέψει. Λίγο μετά τα διυλιστήρια των Αγίων Θεοδώρων και μόλις το όχημα (αυτοκίνητο, φορτηγό η ΚΤΕΛ) περνούσε τη στενή παλιά γέφυρα ακολουθούσε η ίδια τελετή: πάρκινγκ δεξιά στα γνωστά μαγαζιά-τουαλέτα-καφές- χοιρινό σουβλάκι με ψωμάκι καρφωμένο στο καλαμάκι- περπάτημα στην πεζογέφυρα- φωτογραφίες- χαμόγελα-κορνάρισμα-επιβίβαση- αναχώρηση. Καλό ταξίδι!
Ήταν το αναπόφευκτο καλωσόρισμα στο Μοριά!
Στάση στον Ισθμό σήμερα
Σήμερα η ανωτέρω τελετουργία έχει μαραζώσει, ο καινούριος ταχύτατος δρόμος περνάει έξω από τα μαγαζιά (τουριστική περιοχή Ισθμού γράφουν οι πινακίδες) και θέλει ολόκληρη μανούβρα για να σταματήσεις. Ο θεσμός «στάση στον Ισθμό» ατόνησε, οι πιστοί του ταξιδιού στην Πελοπόννησο αλλάξανε δόγμα και ιερουργούν περισσότερο στις θεότητες της ταχύτητας, προτιμούν θυσιαστήρια με πολλά άλογα και αμόλυβδη εκατό οκτανίων.
Το τεράστιο τεχνικό έργο (τα έργα του οποίου εγκαινίασε το 1882 ο Χαρίλαος Τρικούπης αλλά το οποίο τελείωσε το 1893 με άλλο Πρωθυπουργό) παραμένει μια συναρπαστική εικόνα από ψηλά. Η βαθιά κοψιά στη γη, το χάος κάτω από τις γέφυρες, η γαλάζια θαλασσινή λωρίδα που ενώνει τον Κορινθιακό κόλπο με το Σαρωνικό και τα πλεούμενα που διασχίζουν απελπιστικά αργά τη διώρυγα είναι σπουδαίες σκηνές για χάζι και σουλάτσο ειδικά όταν συνοδεύονται με το ξεμούδιασμα από μερικές ώρες οδήγησης
Πάντα αναρωτιόμουν πως να φαίνεται ο Ισθμός από κάτω, από το νερό, από τα καταστρώματα των πλοίων. Πριν λίγα καλοκαίρια ικανοποίησα την περιέργεια μου. Και ναι, ο Ισθμός παραμένει ένα εντυπωσιακό αξιοθέατο και από κάτω. Το πλοιάριο που κάνει τη βόλτα ξεκινάει από τη περιοχή της Ισθμίας στο Σαρωνικό και πλέει αργά προς τον Κορινθιακό ώστε οι επιβάτες να χαζεύουν τους χωμάτινους τοίχους που υψώνονται 90 μέτρα πάνω από τα κεφάλια τους. Το νερό αν και μόνο 8-10 μέτρα βαθύ είναι συνήθως θολό τουρκουάζ και μόλις λίγα βράχια φαίνονται στην άκρη. Η βλάστηση κατεβαίνει σε πολλά σημεία ως την άκρη του νερού.
Πλεύση στον Ισθμό και απρόοπτα
Κοιτούσα αμέριμνος το αλλόκοτο τοπίο και σκεπτόμουν τους εργάτες του 19ου αιώνα που για 10 και πλέον χρόνια έσκαβαν για να ανοίξουν αυτό το θηριώδες χαντάκι. Τι κόπος, τι προσπάθεια, τι πείσμα και πόσα έξοδα χρειάστηκαν… Ένα σωρό ηγεμόνες της αρχαιότητας ονειρευτήκαν αυτή τη διώρυγα. Από τον Περίανδρο της Κορίνθου έως τον Δημήτριο Πολιορκητή και από τον Ηρώδη Αττικό ως τον Καλιγούλα και το Νέρωνα (ο οποίος ξεκίνησε το έργο αλλά πέθανε και το έργο σταμάτησε). Άραγε τι να έλεγαν αν ήταν σήμερα στο κατάστρωμα του πλοίου μου?
Τίποτα δεν θα έλεγαν… Θα λοξοκοιτούσαν μόνο εντυπωσιασμένοι όπως κοιτάζω κι εγώ.
Τους ρεμβασμούς μου διέκοψαν μερικές φωνές που εκδήλωναν ανησυχία και απογοήτευση. Μια ομάδα νεαρών Αμερικάνων είχε μαζευτεί στην δεξιά κουπαστή, τα παιδιά κοιτούσαν με απελπισία το θολό νερό και τα χωμάτινα κράσπεδα.
Δεν άργησα να μάθω τι είχε συμβεί.
Ένας από την παρέα είχε σηκώσει το drone του από το μόλο της Ισθμίας και το έβαλε να μας ακολουθεί μέσα στη διώρυγα, καταγράφοντας στην κάμερά του την πλεύση μέσα στον εντυπωσιακό δίαυλο. Δυστυχώς όμως – καθώς ο έλεγχος του drone γινόταν από το κινητό του φίλου μας μέσω GPS- φαίνεται ότι οι δορυφόροι που έδιναν το στίγμα στην επικοινωνία των δυο μέσων δεν είχαν επαρκή κάλυψη μέσα στη στενή αυτή χαράδρα, οπότε το drone δεν μπορούσε να ελεγχθεί, έκανε μερικές σβούρες, έσκασε στο δυτικό τοίχο και έπεσε με ένα επιβλητικό «μπλουμ» στο νερό…
Η παρέα πικράθηκε. Σκέφτηκα πως ίσως το πνεύμα του γρουσούζη του Νέρωνα να στοιχειώνει τον τόπο μετά από τόσα χρόνια.
Βλακείες σκέφθηκα…
Και φώναξα τους απογοητευμένους πιτσιρικάδες να πάμε στο κυλικείο του πλοίου να τους κεράσω από ένα σουβλάκι με ψωμάκι καρφωμένο στο καλαμάκι.
Η παράδοση του Ισθμού βλέπετε ακόμη επιβιώνει, έστω και κάτω από τις γέφυρες…
Ταξίδι ως εδώ
Ελάτε να σχεδιάσουμε τις οικογενειακές διακοπές που ονειρεύεστε στην πολύπλευρη Κορινθία με την οικογένειά σας. Ξεγνοιάστε με ασφάλεια και ιδιωτικότητα και συνδυάστε βουνό και θάλασσα με μοναδικές εκδρομές και δραστηριότητες, ειδικά σχεδιασμένες για οικογένειες,. Κλείστε το δικό σας ταξίδι εδώ και με τον κωδικό ADIO20 απολαύστε ένα επιπλέον δωρεάν γεύμα για όλους!
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.