«Εσείς μάλλον δεν χρειάζεστε σκουφάκι» μου λέει χαμογελαστός ο υπάλληλος στη ρεσεψιόν του «Γαλήνη spa», στα Καμμένα Βούρλα, βλέποντας το σχεδόν ξυρισμένο κεφάλι μου. «Πάντα εκτιμώ το καλής ποιότητος χιούμορ…», σκέφτομαι καθώς μπαίνω στην κλειστή πισίνα και βυθίζομαι μαλακά στο καυτό ανακουφιστικό ραδιούχο νερό.
Τα λουτρά στα Καμένα Βούρλα είναι μια πολύ παλιά υπόθεση. Το 1920 εδώ υπήρχε ένα μικρό χωριό. Από το 1926 αρχίζει η εκμετάλλευση των θερμοπηγών και σύντομα το έρημο τοπίο γίνεται μια κοσμική λουτρόπολη του μεσοπόλεμου.
Νομίζετε πως είναι τόσο παλιά υπόθεση λοιπόν τα λουτρά εδώ; Όχι. Είναι ακόμη πιο παλιά. Τις ραδιούχες θερμοπηγές τις ήξεραν ο αρχαίοι Έλληνες και μάλιστα μια θειούχο πηγή την έλεγαν πηγή Αφροδίτης γιατί στην ελληνική μυθολογία η θεά έκανε καλλυντικό μπάνιο στα εδώ νερά.
Ο αρχαίος ιστορικός Στράβων βρήκε στην περιοχή αρχαία ιατρεία και ναούς που λάτρευαν το θεραπευτή θεό Ασκληπιό, όλα κοντά στην αρχαία πόλη Θρόνιο που υπήρχε κοντά στα σημερινά Καμένα Βούρλα. Ένα τέτοιος βωμός ανακαλύφθηκε στους πρόποδες του όρους Κνημίδα που υψώνετε πάνω από τη λουτρόπολη.
Εκτός από τις ραδιούχες θερμοπηγές στην περιοχή υπάρχουν και μέρη για λασπόλουτρα, αμμόλουτρα και ατμόλουτρα. Πολλές είναι και οι πόσιμες πηγές που βρίσκονται στην περιοχή. Στο Ασπρονέρι μάλιστα βρίσκεται μια πηγή που οι ειδήμονες λένε πως έχει νερό ισάξιο με το γαλλικό διάσημο παγκοσμίως… Evian!!!
Η ακτή είναι έρημη και βαμμένη με τα χρώματα του χειμώνα. Το χιονόνερο και η χαμηλή νέφωση ρίχνουν ένα μεταλλικό σταχτί φως στον ήσυχο οικισμό. Τα παραλιακά καφέ και εστιατόρια είναι άδεια. Η βόλτα στον κάποτε πολυσύχναστο παραλιακό δρόμο είναι λίγο μελαγχολική τώρα το χειμώνα. Το καλοκαίρι βέβαια είναι καλύτερα, με περισσότερο κόσμο αν και όχι όπως παλιότερα. Φταίει και η νέα εθνική οδός που περνάει πια έξω από τον οικισμό. Παλιότερα η εθνική οδός πέρναγε από μέσα. Ήταν κλασσική η στάση των ταξιδιωτών στα Καμένα Βούρλα για λουκουμάδες και ζεστό καφέ δίπλα στο κύμα.
Μέσα σε πυκνές μυρωδιές από τα τζάκια του χωριού που καπνίζουν και το πικρό άρωμα της πράσινης ελιά από το γειτονικό ελαιουργείο, συνέχισα τον περίπατό μου στην πίσω μεριά του οικισμού.
Εδώ λίγοι έρχονται. Ένα θαυμάσιο αλσάκι με πεύκα, μεγάλες λεύκες, βούρλα και πλατάνια απλώνεται στη σκιά του βουνού Κνημίδα. Οι πλαγιές πέφτουν κάθετα πνιγμένες στη βλάστηση και γεμάτες σπηλιές και τρύπια βράχια.
Γύρω από το αλσάκι ξεπηδούν τα ερείπια των παλιών λουτρών: το ξενοδοχείο Ράδιον, τα λουτρά Ασκληπιός, άλλα παλιά ξενοδοχεία όλα σήμερα έρημα και ρημαγμένα με θαυμάσια νεοκλασικά αρχιτεκτονική και ξεφλουδισμένα χρώματα από τις κάποτε δοξασμένες εποχές, βυσσινί, ώχρα, σέπια, γλυκό κίτρινο, σταχτί.
Ανάμεσα τους μικρά μονοπάτια ελίσσονται σαν χωμάτινα φίδια ανάμεσα στη βλάστηση. Μοσχοβολάει το υγρό δασάκι και από τα κίτρινα φύλλα στάζει η απογευματινή βροχή. Σκέφτομαι αυτά που μου έλεγε ένας γέρος φύλακας πριν στο καφενείο. Πως τα δρομάκια στο δασάκι τα λέγανε παλιά «μονοπάτια του έρωτα» καθώς εδώ στα χρόνια της ακμής και του κοσμοπολιτισμού φτιαχνόντουσαν τα ειδύλλια ανάμεσα στους λουόμενους. «Μονοπάτια του έρωτα, πηγές της Αφροδίτης..» πολύ ερωτική μας προέκυψε η ιστορία της περιοχής, σκέφτομαι.
Στο μικρό λιμανάκι άναψαν τα φώτα στις ψαροταβέρνες. Ο βοριάς σφυρίζει τις αντένες των καϊκιών και η θάλασσα είναι μολυβιά και ρυτιδιασμένη. Στο μόλο μερικοί Αιγύπτιοι ψαράδες από τα καΐκια καθαρίζουν τα δίχτυα από τα ξερά φύκια και τους αστερίες πριν βγουν για το βραδινό ψάρεμα, για τις τσιπούρες, τα χοντρά λαβράκια και τις συναγρίδες του βόρειου Ευβοϊκού κόλπου. Είναι τυλιγμένοι με χοντρά κασκόλ, σκούφους και γυαλιστερές νιτσεράδες.
«Από πού είσαι;» με ρωτάνε καθώς τους φωτογραφίζω.
«Από τη Αθήνα..». απαντώ.
«Άμα πας πίσω να μας στείλεις κανένα κορίτσι. Εδώ δεν έχει καθόλου…» μου λέει ο πιο μικρός απ όλους γελώντας.
Γελάω και εγώ φεύγοντας. Δυστυχώς δεν μπορώ να τον βοηθήσω. Εύχομαι απλώς «Καλή ψαριά»…
Δεν νομίζω να χάρηκε πολύ.
Που βρίσκομαι;
Τα Καμένα Βούρλα βρίσκονται στα νότια της Λαμίας, λίγο πριν τον αρχαιολογικό χώρο των Θερμοπυλών, και δίπλα ακριβώς στην Εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.