Αυτή είναι μια παράξενη ιστορία. Για ένα τόπο μαγικό, ένα σπήλαιο από τα ομορφότερα που μπορείτε να συναντήσετε στα ταξίδια σας στην Ελλάδα…
Ο τόπος βρίσκεται νότια από την περιλάλητη Μονεμβασιά. Βουνά και λόφοι σπαρμένοι ελαιώνες, ήμερα γλυκά τοπία μέσα στα οποία ανθίζουν μικρά χωριά καπεταναίων και ναυτικών. Λογικό. Η θάλασσα του Μυρτώου γεμίζει από παντού την εικόνα.
Η ιστορία μας ξεκινάει στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Ο αγρότης Κώστας Στιβαχτάς από το χωριό Κάτω Καστανιά είδε μια μέρα στο χωράφι του ένα παράξενο θέαμα. Παρατήρησε λοιπόν μια μέλισσα στην αρχή και μετά περισσότερες, να μπαινοβγαίνουν μέσα σε μια τρύπα στο χώμα. Ο φιλοπερίεργος χωρικός μεγάλωσε την τρύπα ψάχνοντας να βρει νερό και βρήκε… ένα εντυπωσιακό σπήλαιο. Μπήκε με ένα δαυλό, είδε, θαύμασε και… έφυγε. Διότι τα σπήλαια τι να τα κάνεις; Δεν ωφελούν σε τίποτε έναν αγρότη. Βέβαια βρήκε και νερό σε μια γούρνα, από το οποίο έπαιρνε η οικογένειά του για χρόνια. Όλοι έμπαιναν στη σπηλιά με μια αναμμένη αφάνα, έπαιρναν νερό και τέλος.
Ο καιρός πέρασε, ήρθε ο πόλεμος, τελείωσε και η Ελλάδα του ’50 άρχισε να κλείνει τις πληγές της.
Το 1958 με κάποιο τρόπο έφτασαν στο χωριό Καστανιά κάποια καρτποστάλ τα οποία απεικόνιζαν το Σπήλαιο Διρού. Τότε ο ηλικιωμένος πια αγρότης μόλις τα είδε στο καφενείο είπε: «Έχω κι εγώ ένα τέτοιο στο κτήμα μου. Το δικό μου είναι … καλύτερο…». Οι άνθρωποι ήρθαν και θαύμασαν.
Και έτσι αποκαλύφθηκε το Σπήλαιο της Καστανιάς, το οποίο εξερευνήθηκε την περίοδο 1958-60. Και σήμερα είναι ένα σπουδαίο δώρο της Λακωνικής γης στον ταξιδιώτη.
Είναι ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Ελλάδας και το πλουσιότερο σε ποικιλομορφία στην Ευρώπη! Η επίσκεψη εδώ είναι από μόνη της ένας λόγος να έρθετε στην Καστανιά.
Είναι ένα μαγικό μέρος! Σταλακτίτες κρέμονται μυριάδες από την οροφή σαν λιωμένο κερί, θεόρατες κολώνες, μανδύες πέτρινοι, σχηματισμοί που προκαλούν την φαντασία, χρώματα πολλά, κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί, καφέ, πράσινο…Υπάρχουν διάφορα μεγέθη και είδη σταλακτιτών με πολλά χρώματα και αποχρώσεις που οφείλονται στα οξείδια των μέταλλων του υπεδάφους. Το σπανιότερο είναι ένας κυκλικός σταλακτίτης σαν δίσκος σφηνωμένος στο βράχο, τον οποίο ονομάζουν «μνημείο».
Σε ανεξερεύνητο τμήμα του σπηλαίου υπάρχει υπόγειο ποτάμι που σχηματίζει καταρράκτη και καταλήγει μάλλον στη θάλασσα. Το σημαντικό για το Σπήλαιο της Καστανιάς είναι ότι ουδέποτε υπήρξε ανθρώπινη δραστηριότητα μέσα του μέχρι την ανακάλυψή του από τον αγρότη. Είναι παρθένο και ανέγγιχτό! Το σπήλαιο έχει ηλικία 3 εκατομμύρια χρόνια. Η θερμοκρασία είναι σταθερή στους 17-18C. Η επισκέψιμες αίθουσες έχουν έκταση 1500 τ.μ. και η διαδρομή που θα διανύσετε είναι μόλις 300 μ. Το μέγιστο ύψος είναι 30 μ.. Μοναδικός ένοικος του σπηλαίου είναι το Δολιχόποδο, ένα είδος αράχνης.
Και περιέργως όπως θα δείτε στο σπήλαιο πια δεν έχει καθόλου μέλισσες…
Που βρίσκομαι;
Το σπήλαιο βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό Κάτω Καστανιά. Ο καλύτερος τρόπος να έρθετε είναι οδικώς από Μονεμβασιά (μέσω Ελληνικού και Φουτιών) η από Νεάπολη μέσω Φαρακλού.
Το σπήλαιο είναι ανοικτά καθημερινά το καλοκαίρι από 10:00-18:00. Πληροφορίες: τηλ. 27340-23623.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.