Είχαν αγαπηθεί στα Κύθηρα πριν λίγο καιρό. Έρωτας με ένα μαγιάτικο ζουμερό φεγγάρι κάτω από τους φοίνικες στο Καψάλι. Ε είπαν τα παιδιά να πάνε διακοπές εκεί, στο Τσιρίγο.
Το αγόρι γερός ψαροκυνηγός έφερε και τα σύνεργα αν και ήταν πολύ ερωτευμένος για να κάνει μεγάλες υποβρύχιες ταρζανιές. Το κορίτσι δεν είχε ιδέα από τέτοια βίτσια αλλά ήθελε να μάθει για τον υποβρύχιο κόσμο της αγάπης της.
Το δωματιάκι τους σε ένα ορεινό χωριό ήταν κούκλα με ωραία θέα στις πράσινες πλαγιές, στα άλλα χωριουδάκια και στην φοβερή προβέντζα, την ομίχλη που φέρνει ο μαΐστρος στα Κύθηρα. Η νύχτα όταν έφτασαν μύριζε γιασεμί και κομμένο χορτάρι. Τα σεντόνια ήταν δροσερά και οι διακοπές άρχιζαν με μυριάδες φιλιά και υποσχέσεις. Αχ ο έρωτας…
Τα πρωινά έμεναν στο δωμάτιο άκουγαν μουσική έπαιρναν breakfast και μετά έβγαιναν βόλτες με το αυτοκίνητο στα Κύθηρα και κατέληγαν σε κάνα δροσερό καφέ με τσιριγώτικα γλυκά ή σε καμιά παραλία. Όλα ήταν υπέροχα. Τα απογεύματα διάβαζαν με το γλυκό φως και είχαν κάνει το κρεβάτι προέκταση του κορμιού τους. Όλα ήταν απλά υπέροχα.
Το αγόρι βέβαια είχε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και καμιά βουτιά, να βγάλει κάνα ψαράκι να φάνε που της το χε τάξει. Όμως δεν ήξερε πότε να πάει, δεν ήθελε να την αφήσει μόνη της, δεν ήθελε να πληγώσει το κορίτσι του, ήταν πολύ ερωτευμένοι και οι δύο και δεν ήξεραν πώς να ευχαριστήσουν ο ένας τον άλλο.
Βολόδειρε ο φουκαράς δύο φορές σε δύο αμμουδιές που είχαν πάει για μπάνιο αλλά ψάρια γιόκ όπως ήταν φυσικό. Τα Κύθηρα εξάλλου είναι βαθύς τόπος γενικά και τον Αύγουστο τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Τα παιδιά περνούσαν καλά αλλά μια σκιά μπήκε ξαφνικά ανάμεσα τους. Ο φίλος μας δεν ήξερε τι ήθελε, τι του γινόταν. Το κορίτσι έλιωνε από λύπη που τον έβλεπε έτσι.
Ένα απόγευμα ήταν ξαπλωμένοι στο μικρουλάκι δωμάτιο. Το αγόρι ήταν σιωπηλό. Είπαν να πάνε μια βόλτα να δούνε μια παραλία. Απόσταση είχε μπει ανάμεσά τους. Δηλητήριο. Όλα τα φωτάκια που έλαμπαν πάνω τους τις άλλες μέρες είχαν θαμπώσει.
Την επόμενη ημέρα ο δρόμος τους έφερε στα νότια στη Βρουλέα. Αργά το απόγευμα ο ήλιος είχε μαλακώσει αλλά δεν ήταν πια για μπάνιο. Έκατσαν στην άμμο. Ένας ψαράς έβγαινε από το καΐκι του. Πιάσανε την κουβέντα. Για ροφούς, για σκάρους, για στήρες. Φύγανε το σούρουπο μέσα στο μεθύσι του θυμαριού. Κοιμηθήκανε αγκαλιά και το πρωί πρωί ήταν στη Βρουλέα. Το αγόρι ετοιμάστηκε. Η αγάπη του έκατσε κάτω από τη ομπρέλα μέσα στο κόκκινο μπικίνι της και στα μαύρα της γυαλιά: ήταν πανέμορφη.
Το σκέφτηκε κι εκείνος καθώς βύθιζε τα κρύσταλλα της μάσκας στο νερό. Στο πρώτο κόψιμο είδε τις στήρες. Πήρανε τα τάρταρα κι αυτός ήταν ακόμη κλειστός. Έχασε και ένα σαργό στα κατρακύλια. Θύμωσε. Τίποτε δεν πήγαινε καλά. Όλα του έφταιγαν.
Ο βυθός όμως ήταν όνειρο: τα χρώματα τέλεια. Η ζωή έσφυζε. Τα ψάρια κάπου ήταν. Κολύμπησε κι άλλο. Μπήκε σε ρηχαδούρα και την βρήκε άδεια . Η ώρα πέρναγε και έπρεπε να αρχίσει το πίσω κολύμπι. Ξαφνικά τέσσερα μανάλια πέρασαν απάνω από την λαμπερή άμμο. Κατάλαβε ότι ήταν μεγαλούτσικα. Πήρε το κατοστάρι και έκανε μία αιώρηση. Τα ψάρια ήρθαν αργά ζύγισε κι έριξε. Το τρίκιλο ψάρι άρχισε τα σάλτα αλλά γρήγορα ήταν στα χέρια του. Χάρηκε που κι εκείνη θα χαιρόταν. Λίγο πριν φτάσει πίσω, πάνω στο κόψιμο το ψιλό έσπαγε με θόρυβο. Ρηχοκαρτερεύει κι άλλο ένα μαγιάτικο λίγο μεγαλύτερο μπαίνει σε βολή. Σπασμένα μάγουλα και στόμα ανοιχτό να ξερνάει αίμα με σπασμούς. Νεκρό. Ευτυχία.
Την είδε στην αμμουδιά, με τα βρεγμένα της μαύρα μαλλιά στους ώμους και γέλασε από χαρά. Κι εκείνη. Όλη τους η μέρα ήταν μια αγκαλιά. Το βράδυ λαμπεροί, μαυρισμένοι, υπέροχοι μέσα στα λευκά τους ρούχα ανατρίχιαζαν με το μελτέμι στο «Μάγο» περιμένοντας να έρθει ψημένο το ψάρι τους. Η πελώρια πιατέλα ήταν μια γιορτή. Της διάλεξε τα καλύτερα φιλέτα τα βούτηξε στα λαδολέμονο και της τα σέρβιρε.
«Μέχρι σήμερα δεν έτρωγα ψάρια» του είπε πριν δοκιμάσει. Μετά δεν ξαναμίλησε. Από την απόλαυση. Αυτός χαμογέλασε ευτυχισμένος και έβαλε παγωμένο κρασί. Οι διακοπές είχαν μόλις ξεκινήσει. Η ομίχλη είχε έρθει στο κάστρο. Και ήταν τρελός για το κορίτσι του…
Που βρίσκομαι;
Τα Κύθηρα βρίσκονται νότια της Πελοποννήσου. Ο γρηγορότερος τρόπος για να πάτε (εκτός του αεροπλάνου) είναι οδικώς ως τη Νεάπολη Λακωνίας και μετά με φεριμπότ.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.