Αγία Μαύρα λεγόταν η πόλη της Λευκάδας κάποτε. Ενίοτε και όλο το νησί. Όνομα που πήρε από το παλιό καθολικό εκκλησάκι της Αγίας Μαύρας που βρίσκεται μέσα στο ομώνυμο κάστρο, κοντά στην πόλη. Ο Καλιακούδας ήταν ένα κλέφτης της δυτικής Ρούμελης που είχε προστριβές με τους Τούρκους. Ο Λούκας Καλιακούδας συγκρούστηκε το 1804 με ένα σώμα του Αλή Πασά, στην Γαυρόλιμνη, (κοντά στο Κρυονέρι Αιτωλοακαρνανίας) μετά από προδοσία και πέθανε. Το δημοτικό τραγούδι του ήταν γνωστό στην Αγία Μαύρα όπου μάλλον είχε καταφύγει η γυναίκα του για να σωθεί. Το βρήκα πρόσφατα μετά από ένα ταξίδι στη Λευκάδα και είναι σκέτη ποίηση, όπως όλα τα δημοτικά τραγούδια δηλαδή.
«Ένα πουλί επέταξε πέρα στην Άγια Μαύρα,
κι αγνάντεψε τη Λούκαινα, τη θλιβερή Διαμάντου,
πως κλαίει και μοιρολογά και χύνει μαύρα δάκρυα.
Σαν του κοράκου τα φτερά μαύρα φορέματ’ έχει,
στο παραθύρι κάθοτουν, το πέλαγο κοιτάζει,
εκεί βαρκούλες που’ ρχονταν, καΐκια π’ απερνούσαν,
«Καΐκια μου, βαρκούλες μου, χρυσά μου πιργαντίνια,
μην είδατε τσ’ αρματολούς, τον καπιτάνιο Λούκα?»
«Τι μας ρωτά η κακόμοιρη, τι μας ρωτά η καημένη?
Εχθές ταχιά περάσαμε από την Καβρολίμνη,
κι ακούσαμε τον πόλεμο του καπιτάνιου Λούκα.
Και μιαν φωνή ακούσαμε λυπητερά και λέγει:
«Τον Καλιακούδα λάβωσαν επάνω στο κεφάλι».