Μια βουτιά στον Πάτροκλο

Παλιότερα άκουγα τον πατέρα μου να το λέει Γαϊδουρονήσι, καθώς οδηγούσαμε για το Σούνιο. Εμείς τον μάθαμε Πάτροκλο και από τότε που πήρα το σκάφος αράζω συχνά στις αμμουδιές και τους όρμους του.

Νήσος Πάτροκλος.

Το Σάββατο εκείνο του Οκτώβρη ήμουν με φίλο για ψαροντούφεκο πάλι στον Πάτροκλο. Ο καιρός ήταν αλλόκοτος βοριάς που άλλαζε συνέχεια κατεύθυνση  δυτικά – ανατολικά. Οι διαύγειες όμως στην ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτικές. Χαζεύαμε πεντακάθαρα όλες τις κοντινές Κυκλάδες ώς τη Σέριφο. Γλυκό φθινοπωρινό μεσημέρι.

Σκάφη δεν είχαν βγει πολλά και η ησυχία ήταν εξασφαλισμένη. Και στο βυθό όμως η ησυχία ήταν ανάλογη. Ψάρια δεν υπήρχαν πολλά, οι εικόνες όμως ήταν μεγαλείο.

Χάζευα στις βουτιές τα πολλά λείψανα των ναυαγίων του Πάτροκλου. Σπασμένα κεραμικά παντού, λαμαρίνες, σύρματα, χερούλια από αρχαία κανάτια δεμένα σε απίστευες συσσωματώσεις με τα πολύχρωμα βράχια του βυθού, στολισμένα με ανθόζωα, ανεμώνες και σφουγγάρια. Τα έχω δεί πολλές φορές.

Ε και; Πάντα όμορφα είναι.

Βγήκαμε και κολυμπήσαμε γύρω από το σκάφος και μετα κάτσαμε στην κουπαστή  για καφέ. «Αιντε…ρεεε.. πάμε στο Χάρακα, έξω…» ακούσαμε να φωνάζουν δυό ψαράδες, πάνω σε ένα καίκι με έναν ασθμαίνοντα ντηζελοκινητήρα, το οποίο πέρναγε δίπλα μας.  

Χάρακας; Γιατί Χάρακας;

Χάρακας είναι μια παραλία απένατι από τον Πάτροκλο στην Σαρωνικιώτικη ακτή. Όμως το όνομά της το έχει πάρει από το νησί. Μάλιστα.

Πατρόκλου Χάραξ λεγόταν το νησί στην αρχαιότητα. Δηλαδή τείχος, στρατόπεδο του Πάτροκλου. Αυτός ο Πάτροκλος δεν ήταν ο γνωστός άτυχος  φίλος του Αχχιλέα. Ήταν ο ναύαρχος του Αιγύπτιου βασιλιά Πτολεμαίου, ο οποίος ήρθε στο νησί και έστησε ένα στρατόπεδο, όπως μας λέει ο Παυσανίας στα “Αττικά” του. Αυτό το χρησιμοποίησε για να βοηθήσει τους Αθηναίους κατά τον Χρεμωνίδειο Πόλεμο (262-266 μ.Χ.), όταν τους χτύπαγε αλύπητα ο στράτός του Αντίγονου. Ο Πάτροκλος οχύρωσε το νησάκι κοντα στην Αττική γη και από εκεί εξορμούσε με το στόλο του για να χτυπήσει τις θέσεις του Αντίγονου. Δεν κατάφερε και πολλά πράγματα όμως. Γιατί οι ναύτες  του στόλου ήταν άσχετοι με χερσαίες επιχειρήσεις. Ενώ ο Αντίγονος σάρωνε την Αττική.

Αυτά τα κοσμοϊστορικά συνέβησαν στον μικρό μας Πάτροκλο. Τίποτε δεν τα θυμίζει εκτός από το όνομα του ναύαρχου. Και από τον αιγυπτιακό στόλο αν μένει κάτι είναι καλά κρυμμένο στα βράχια του βυθού.

Άλλοι Αιγύπτιοι, εκτός από μερικούς εργάτες στα ιχθυοτροφεία, δεν βρίσκονται στο νησί πλέον.

Σουρούπωσε όμως και έπρεπε να φύγουμε.

 «… καὶ νῆσος ἔρημος οὐ μεγάλη Πατρόκλου καλουμένη…» μένει πίσω μας.

Που θα λεγε κι ο Παυσανίας….

Που βρίσκομαι;

Το νησί Πάτροκλος βρίσκεται 900 μέτρα περίπου από τις ακτές της Αττικής, λίγο πριν το Σούνιο, στην περιοχή των Λεγραινών. Ο μοναδικός τρόπος να φτάσει κάποιος εκεί είναι με ιδιωτικό σκάφος. Τους καλοκαιρινούς μήνες συνήθως υπάρχει και ένα εκδρομικό καϊκι που εκτελεί κάποια δρομολόγια από το λιμανάκι των ιχθυοτροφείων. Στην περιοχή των Λεγραινών φτάνετε οδικώς ακολουθώντας την λεωφόρο Ποσειδώνος –  Σουνίου.