Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στην αγαπημένη μου Πιερία, στην φθινοπωρινή Μακεδονία, οι φίλοι μου με πήγαν σε ένα από τα καζάνια της περιοχής, τα καζάνια που φτιάχνουν το τσίπουρο. Και έζησα εκεί μια διονυσιακή νύχτα, στα ίδια χώματα που κάποτε ήπιε και τραγούδησε ο Ορφέας.
Το φθινόπωρο είχε προχωρήσει αρκετά… Ο Νοέμβρης είχε ρίξει κάτι άγριες υγρασίες και το τζιπ βολόδερνε σε ένα λασπωμένο χωματόδρομο, έξω από το χωριό Περίσταση.
Φτάσαμε στο φωτισμένο οινοποιείο του Παντούλη. Μυρωδιά από καμένο ξύλο και τσίπουρο πλημμύριζε τον νυχτερινό ουρανό. Σκοτεινά χωράφια απλώνονταν ολόγυρα, και πίσω τους οι απέραντες αμμουδιές της Πιερίας.
«Άντε εβίβα..». Ο Γιάννης Παντούλης σηκώνει το ποτήρι του με το τσίπουρο και το τσουγκρίζει με την εύθυμη ομήγυρη. Είμαστε στο καζάνεμα του τσίπουρου στην Περίσταση. Τα στέμφυλα γεμίζουν με μια πυκνή μυρωδιά στο δωμάτιο, ο μπρούτζινος άμβυκας γυαλοκοπάει μέσα στους ατμούς, η φωτιά βγάζει πορτοκαλιές λάμψεις και ζεστασιά, στο τραπέζι τουρσιά, πιπεριές ων ουκ έστιν αριθμός και ποικιλία, ντόπιες ελιές και λουκάνικα, παστοί και αρμυροί μεζέδες. Στο καζάνι μαζί μα τα σταφύλια βράζουν κι άλλα μυστικά συστατικά (κριθάρι; μήλα; άδηλον…) που κάνουν το απόσταγμα… βελούδο.
Το καζάνεμα του τσίπουρου είναι μια γιορτή στην Πιερία, σε όλη την Ελλάδα: η ετήσια γιορτή του θεού Πάνα, του Διόνυσου και της βουερής του συντροφιάς. Αλλά τα παλιά καζάνια εκσυγχρονίστηκαν και χάθηκαν μέσα σε τσιμεντένια δωμάτια. Η μεθυστική μυρωδιά και το κέφι έμεινε το ίδιο. Μιλάμε με την παρέα για τα σημερινά οινοποιεία της Πιερίας, για την προσπάθεια να μπουν τα τοπικά κρασιά στον οινικό χάρτη. Μιλάμε. Και πίνουμε…
Εβίβα και εβίβα, κόκκινα μάγουλα και γέλια, ζαλίστηκα λίγο και βγήκα μόνος έξω στον παγωμένο νυχτερινό αέρα να φρεσκάρω.
Σκέφτηκα τον τόπο εδώ που λάτρεψε τον Ορφέα και τον Διόνυσο κάποτε. Σκέφτηκα και τον θάνατο του δημοφιλέστερου μουσικού της ελληνικής Μυθολογίας. Πέθανε κομματιασμένος από τις Μαινάδες μέσα στα δάση του Ολύμπου και των Πιερίων και μετά οι φόνισσες έπλυναν τα χέρια τους στο ποτάμι. Και τα νερά του βάφτηκαν κι από τότε ονομάστηκε Βαφύρας ο ποταμός. Αυτός που και σήμερα ακόμη κυλάει τα νερά του στο Πιερικό χώμα.
Εδώ πέθανε λοιπόν ο Ορφέας? Εδώ, στο ίδιο μέρος όπου και τότε έφτιαχναν αυτό το κρασί, ίσως και το ίδιο τσίπουρο, αυτά τα φίλτρα από το αίμα του πιερικού σταφυλιού που ανεβάζουν τη διάθεση και δυναμώνουν την ψυχή, που ανάβουν το κέφι και πυρώνουν το γλέντι και το τραγούδι. Εδώ πέθανε λοιπόν ο πιο λατρεμένος εκφραστή της Διονυσιακής λατρείας;
«Αχ Λεμόνα, αχ Λεμόνα…τι θα φάμε το χειμώνα..» . Μέσα το στρώσανε στο τραγούδι, βλέπω από τα θολωμένα τζάμια τα μάτια τους να γυαλίζουν.
«Ο Ορφέας δεν πέθανε…» σκέφτομαι, και χαμογελώ. Α, αυτό είναι το μόνο βέβαιο.
Μπήκα ξανά μέσα σήκωσα το ποτήρι μου.
Ήταν ξανά γεμάτο..
Που βρίσκομαι;
Στην Περίσταση, ένα χωριό πολύ κοντά στην Κατερίνη και στον κάμπο της. Το οινοποιείο Παντούλη είναι επισκέψιμο και κάνει μεταξύ άλλων παλαιωμένα τσίπουρα και κάτι αποστάγματα σαν γκράπες, έξοχα. Η περιοχή βρίσκεται πολύ κοντά στην εθνική οδό Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Και έτσι φτάνετε άνετα και γρήγορα!
Που να μείνετε;
Όποτε έρχομαι στην περιοχή μένω πάντα στο ξενοδοχείο Olympus Mediterranean. Βρίσκεται στο Λιτόχωρο, πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία. Είναι αναμφίβολα η κορυφαία πρόταση διαμονής στην θρυλική κωμόπολη και ο ορισμός της πολυτελούς διαβίωσης στην «πύλη» του Ολύμπου. Η διακόσμηση ακολουθεί νεοκλασικές γραμμές και αποπνέει κομψότητα και πολυτέλεια. Τα 23 δωμάτια και σουίτες είναι άνετα και ευρύχωρα, έχουν όλα ξεχωριστά χρώματα στο ντεκόρ και ανάλογους ιδιαίτερους συνδυασμούς επίπλων και υφασμάτων, ενώ στα μπάνια υπάρχουν και υδρομασάζ.
Το αγαπημένο μου 306 δεν είναι το μεγαλύτερο αλλά… ο καθείς και οι προτιμήσεις του. Η θέα από τα μπαλκόνια του με αφήνει πάντα άφωνο (το να απολαμβάνω εκεί το πλουσιότατο πρωινό μου είναι μια από τις σπουδαίες χαρές αυτής της ζωής). Το προσωπικό προσπαθεί πολύ και το σέρβις κρατιέται σε ιδιαίτερα ψηλά επίπεδα γι αυτό εξάλλου το ξενοδοχείο έχει φανατικούς φίλους. Την επόμενη φορά που το πρόγραμμα μου θα είναι πιο χαλαρό θα δοκιμάσω και την χαριτωμένη εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα με το υδρομασάζ και τη σάουνα. Η εμπειρία του να μένεις εδώ αποκαλύπτει ένα άλλο, πολύ ιδιαίτερο Λιτόχωρο, σαγηνευτικό και απολαυστικό.
Περισσότερες πληροφορίες για το ξενοδοχείο και τις υπηρεσίες του θα βρείτε στον επίσημο ιστότοπο εδώ
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.