Στη Σκόπελο και στον Αη Γιάνννη

Είχαμε βρεθεί με το φωτογράφο μου στη Σκόπελο αρχές καλοκαιριού, ένα χρόνο μετά τα γυρίσματα της ταινίας Mama mia. Όλο το νησί ψιθύριζε ρυθμούς των ABBA, ήταν απίστευτο. Έβλεπες έναν ψαρά και νόμιζες ότι μάζευε τα δίχτυα τραγουδώντας με ρυθμό «Dancing Queen». Μα κοντέψαμε να τρελλαθούμε…

 Αφού ιχνηλατήσαμε όλα τα shooting locations με τους ντόπιους, αφού κολυμπήσαμε σε όλες τις παραλίες που δόξασαν οι σταρ του Hollywood  συνεχίσαμε στα βόρεια του νησιού, στα πιο άγνωστα όμορφα και ανεξερεύνητα μέρη του.

 Ανεξερεύνητα; Εμένα μου λες…

 «Πάμε να δούμε εκεί που γυρίστηκε το τέλος του Mama mia, η σκηνή του γάμου» μου λέει η Ιωάννα, η κόρη του Δήμαρχου του νησιού που μας συνόδευε στη βόλτα. 

Είπα ναι. Τι να πω;

 Οδηγήσαμε ψηλά στους ερημικούς χωματόδρομους του Κάβου Γουρούνι κάτω από τον κατάλευκο φάρο και καταλήξαμε σε ένα παράκτιο μετέωρο αργά το μεσημέρι. Μετέωρο δηλαδή γιατί θύμιζε τα βράχια στα Μετέωρα. Μια βραχονησίδα ήταν ενωμένη με τη στεριά με μονοπάτι.

 Ο ήλιος έκανε τη θάλασσα να τρέμει ολόγυρα από τον βράχο με το ξωκλήσι του Αηγιάννη στο Καστρί. Τα νερά ολόγυρα είναι βαθιά μπλε με κίτρινες στάμπες από τα βουλιαγμένα μονόπετρα.

 Το ξωκλήσι είναι λένε βυζαντινό. Ακολουθήσαμε το ανηφορικό μονοπάτι και ανεβείκαμε τα 107 σκαλιά μέχρι το ναό. Η θέα στις ανατολικές ακτές του νησιού ήταν έξοχη. Το αεράκι μοσχομύριζε θυμάρι και κρίταμα.

 Άκουσα διάφορους θρύλους για το ξωκλήσι. Λένε πως πριν το κτίσουν είδαν την εικόνα του Αηγιάννη να κρέμεται από μια ελιά στο βράχο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως είδαν ολοφάνερο και ολόσωμο τον άγιο πάνω στο βράχο να προσκαλεί τους πιστούς κοντά του. Πάντως σίγουρα είναι πρώτης τάξεως ερημητήριο και ασκηταριό. Στο πίσω μέρος της εκκλησίας μάλιστα υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί σε μια μικρή σπηλιά όπου έζησε και πέθανε ένας μοναχός. Πρέπει να είναι ωραία εδώ στις 29 Αυγούστου που γιορτάζει το ξωκλήσι.

Ο Les φωτογραφίζει ασταμάτητα, η Ιωάννα μιλάει στο κινητό κι εγώ κάθομαι σε μια σκιά ακουμπώντας στον ασβεστωμένο τοίχο.

 Όλα μου φαίνονται μακριά. Η Σκόπελος που είδαμε νωρίτερα, οι καλλιτέχνες, τα μοναστήρια, το Κάστρο, τα δαμάσκηνα, οι παραλίες, όλα. Και το μόνο που βλέπω να με μαγνητίζει, να μου ρουφάει το μυαλό είναι το βαθύ νερό. Και ότι κολυμπάει μέσα του. 

 -Move man, our dinner is swimming…, φωνάζει ο φωτογράφος μου φορώντας το μαγιό του.

 Έχει δίκιο. Πρέπει να πιάσω κάνα δυο χοντροσαργούς για το βράδυ…. 

Που βρίσκομαι;

Στη Σκόπελο, ένα από τα όμορφα νησιά των  Βορείων Σποράδων. Ο καλύτερος και πιο δημοφιλής τρόπος να φτάσετε εδώ είναι με πλοίο (συμβατικό ή ταχύπλοο) από το Βόλο ή τον Άγιο Κωνσταντίνο (όπου καταλήγετε οδικώς). Ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να φτάσετε αεροπορικώς ως την γειτονική Σκιάθο και στη συνέχεια με πλοίο ως τη Σκόπελο.