Κοιτάζω την ανατολική ακτή της Σκύρου ανάμεσα στα πόδια ενός μπρούτζινου αγάλματος. Παριστάνει ένα νέο άνδρα, ένα πρότυπο νέου για την ακρίβεια, έναν ωραίο Απόλλωνα… Είναι ο πρόωρα χαμένος άγγλος ποιητής Rupert Brooke. Πέθανε στη Σκύρο. Πριν ακριβως 100 χρόνια, το 1915. Το άγαλμα του Μιχάλη Τόμπρου θυμίζει πάνω από τις αμμουδιές του Μώλου ένα ποιητή που μόλις πρόλαβε να υμνήσει την ευγένεια της νιότης.
Δεν θα γράψω για τη ζωή του Rupert Brooke. Θυμάμαι τότε, σε εκείνο το ταξίδι δεν ήξερα πολλά γι αυτόν. Αργότερα έμαθα. Για τις Τρεις Μπούκες, το βρεττανικό πλοίο που τον περιέθαλψε, τις τελευταίες στιγμές του όπως μας τις έσωσε ο φίλος του William Denis Browne:
«… Κάθισα με τον Rupert. Στις τέσσερις έγινε πιο αδύναμος, και σε λίγο πέθανε, με τον ήλιο να λάμπει μέσα στην καμπίνα του, και το δροσερό θαλασσινό αεράκι να φυσά μέσα από την πόρτα και τα σκιασμένα παράθυρα. Κανείς δεν θα μπορούσε να επιθυμήσει ένα πιο ήσυχο ή πιο ήρεμο τέλος, από αυτό, εδώ σε αυτόν τον πανέμορφο κόλπο, το προστατευμένο από τα βουνά και αρωματισμένο με φασκόμηλο και θυμάρι…»
Το αεράκι σφυρίζει πάνω από το μουσείο Φαλτάϊτς στη Σκύρο, κάτω από τη σκιά του αγάλματος. Ο Rupert Brooke θάφτηκε σε ένα Σκυριανό ελαιώνα. Εκεί που πάντα ια είναι γι αυτόν πατρίδα, Αγγλία, όπως γράφει στο πιο γνωστό του ποίημα:
The Soldier, by Rupert Brooke
If I should die, think only this of me:
That there’s some corner of a foreign field
That is for ever England. There shall be
In that rich earth a richer dust concealed;
A dust whom England bore, shaped, made aware,
Gave, once, her flowers to love, her ways to roam;
A body of England’s, breathing English air,
Washed by the rivers, blest by suns of home.
And think, this heart, all evil shed away,
A pulse in the eternal mind, no less
Gives somewhere back the thoughts by England given;
Her sights and sounds; dreams happy as her day;
And laughter, learnt of friends; and gentleness,
In hearts at peace, under an English heaven.
Που βρίσκομαι;
Η Σκύρος θεωρητικά ανήκει στις βόρειες Σποράδες αλλά βρίσκεται πολύ κοντά στην Εύβοια, απ όπου και θα πάτε. Ο καλύτερος τρόπος να φτάσετε είναι οδικώς ως την παραλία της Κύμης (μέσω Χαλκίδας – Αλιβερίου) και στη συνέχεια με φεριμπότ ως τη Λιναριά το λιμάνι της Σκύρου.
Ο γρηγορότερος τρόπος να πάτε είναι αεροπορικώς αλλά υπάρχουν πολύ λίγες πτήσεις και πολύ λίγα εισιτήρια (το αεροδρόμιο της Σκύρου είναι στρατιωτικό).
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.