Η Αφροδίτη έφυγε…

Την πρώτη φορά που είχα περάσει από την Κασσώπη, στα ορεινά της Πρέβεζας, στην Ήπειρο. είδα γίδια. Και σε λίγο και ένα κοπάδι πρόβατα. Αληθινά ασυνήθιστοι επισκέπτες για αρχαιολογικό χώρο…

Τότε βέβαια ο χώρος ήταν παρατημένος, αφύλαχτος και φυσικά όποιος ήθελε έμπαινε όπου ήθελε. Τουρίστες, ταξιδιώτες, αρχαιολόγοι, πρόβατα, βοσκοί και γίδια.

Η αρχαία πόλη βρίσκεται κοντά στο διάσημο Ζάλογγο, στην Ήπειρο και αυτοί που την έφτιαξαν πρέπει να ήταν πολύ μερακλήδες άνθρωποι. Διότι το μέρος που την έχτισαν έχει μια θέα… θεϊκή.

Περιδιαβαίνω στην Κασσώπη σήμερα, αυτό το ζεστό καλοκαιρινό πρωινό και χαζεύω μέσα από τα ερείπια το Ιόνιο και τον Αμβρακικό κόλπο να λάμπουν μέσα σε ένα εκθαμβωτικό πανόραμα. Επισκέπτες; Σχεδόν καθόλου! Ούτε γίδια! Οι δύο φύλακες του αρχαιολογικού χώρου μόνο δροσίζονται στη σκιά μιας μεγάλης βελανιδιάς και πίνουν φραπέ…

Ο οδηγός μου λέει πως η πόλη ιδρύθηκε το 360 π.Χ. Α,ναι, πριν συνεχίσω να δικαιολογήσω και τον τίτλο. Η Αφροδίτη, η θεά του έρωτα δηλαδή, ήταν η πολυαγαπημένη θεά των Κασσωπαίων. Ναι, βέβαια. Και ως αγαπημένη τους θεά εδώ είχε τον περίλαμπρο ναό της (ο οποίος και έχει ανασκαφεί). Ο ναός οπωσδήποτε προϋπήρχε της πόλης και οι Κασσωπαίοι (φύλλο των Θεσπρωτών) όπου είχαν πόλη είχαν και ναό της Αφροδίτης. Τον πιο ξεχωριστό απ όλους τους ναούς. Τέτοια αγάπη είχαν στη θεά…

Σκέφτομαι πως πρέπει να ήταν πολύ τρυφεροί και ερωτιάρηδες αυτοί οι Κασσωπαίοι. Δεν ξέρω περισσότερο για τα γούστα τους αλλά τόσο μεγάλη αγάπη στην Αφροδίτη, ε κάτι θα σημαίνει. Ως και νόμισμα είχαν κόψει με τη μορφή της από το 342 π.Χ.

Περπατώ στον κύριο δρόμο της αγοράς και προσπαθώ να καταλάβω πως ήταν κάποτε τα κτήρια: η βόρεια και δυτική στοά, το βουλευτήριο, τα τιμητικά μνημεία, οι βωμοί, ο ξενώνας, διάφορα καταστήματα μεταξύ των οποίων ένα σιδηρουργείο, το ηρώο, ο ναός της Αφροδίτης. Δύσκολο να αναπλάσεις εικόνα μέσα από τέτοια λείψανα.

Τα ερείπια είναι ότι απέμεινε από την  πόλη όταν την εγκατέλειψαν οι κάτοικοί της το 31 π.Χ. – εξαναγκασθέντες από τον Αύγουστο Καίσαρα – για να αποικίσουν την νεόκτιστη τότε Νικόπολη.

Φτάνω στο θέατρο. Ω… τι θέα Αφροδίτη μου… Και τι παραστάσεις να έβλεπαν οι Κασσωπαίοι εδώ ε; Είναι σε κακό χάλι τα έδρανα και οι σειρές βέβαια, αλλά το μέγεθος φαίνεται: χωρούσε λένε 6.000 θεατές κάποτε αυτό το θέατρο! Αν μάλιστα είχε παράσταση την ώρα που έδυε ο ήλιος νομίζω ότι οι θεατές θα ξέχναγαν το έργο και θα χάζευαν το συναρπαστικό δειλινό. Τι κρίμα που δεν θα ξαναδεί κανείς εδώ αρχαίο δράμα…

Αυτά σκέφτομαι βγάζοντας το καπέλο μου να με φυσήξει το αεράκι του βουνού, όταν μια αληθινά ωραία και μόνη επισκέπτρια πλησιάζει τα χαλάσματα της αρχαίας πόλης. Κοιτάζει, διαβάζει το χάρτη της, φωτογραφίζει.

«Ξέρετε πως εδώ λατρεύτηκε ιδιαίτερα η Αφροδίτη;» της φωνάζω προσπαθώντας να ανοίξω μια κουβέντα.

Με κοίταξε μάλλον αδιάφορα, και έφυγε σιωπηλή χωρίς να μου πει ούτε λέξη!

Ήταν αναμενόμενο.

Η Αφροδίτη εξάλλου δεν μένει πια εδώ…

 

Πού βρίσκομαι;

Η αρχαία Κασσώπη βρίσκεται κοντά στο χωριό Καμαρίνα, στην Ήπειρο. Ο συντομότερος τρόπος για φτάσεις είναι οδικώς, ακολουθώντας στον κεντρικό δρόμο Άρτας – Ηγουμενίτσας.